ibrahim'in evi

• bir edip cansever şiiri.
  
  yok kenarında ufacık
  ibrahim'in evi
  zaten düşündüğü ibrahim'in
  böyle bir evde oturmaktı
  
  kediler gibi güneşte
  saadetle içli dışlı
  yukarda saz çalar her gün
  hacı arif bey'in oğlu
  
  ve hacı arif bey
  ibrahim'in dinlediği
  ibrahim kırlarfan ince
  eviniz öğle vakti
  
  saadet saadet sonra
  ne kötü düşünce bunlar
  tam ablası için ibrahim'in
  saadeti sevmez ibrahim'ler
  
  ama her zaman taze sıcak evleri
  hele perihan'a gelince
  ibrahim kahvede oturur
  perihan'ı sevdiği halde
  
  sevdiği halde ibrahim
  gider kahvede oturur
  ilkbahardan kurtulmak için
  kahvede oturduğu doğrudur
  
  kahvedeki ilkbahar
  ibrahim'in baharı
  dinlerdim söyler dururdu
  ibrahim yalancı
  
  ibrahim çok yalancı
  belliydi misafirlikte
  gelmezdi sevinirdik
  saadet evlerinde
  
  saadet saadet evlerinde
  saadeti sevmez ibrahim'ler
  ablası var saçları sıcakta
  çözülmüş buzlar gibi akar.
  
  çözülmüş buzlar gibi akar
  bütün düşüncelerin sonu
  baktıkça ibrahim pencerelere
  sokak büyür kırlara doğru
  
  sokak büyür de büyür
  alır başını gider
  böyle yapar işte ortalığı
  açılmış pencereler
  
  düşünür de düşünür ibrahim
  elleri ayakları bir tarafta
  ve gittikçe sessiz
  sessizce döner dünya
  
  işte yol kenarında ufacık
  ibrahim'in evi
  ibrahim kırlardan ince
  eviniz öğle vakti
  
  sizi sokakta göremem
  eviniz de uzakta
  nasıl olsa görüşürüz
  orda saadet fazla