levent ünsal

• yamulmuyorsam kent fm'de iken radyo şakaları da yapardı ki bunlardan birinin kurbanı yakın arkadaşlarımdan biri sayesinde 1994 veya 1995 yıllarından birinde ben idim. kardeşim "abi seni arıyorlar" deyince koştum telefona; telefondaki levent ünsal idi ve okuduğum bölümün dekanlığından beni aradığını söylüyordu; tabii ki tanımamıştım. okulda bir sınavda toplu kopya çekilmişti ve o gün içerisinde yani cumartesi günü acil olarak okula gelip işbirliği yapmaz isem bahsi geçen sınavda çekilen kopya ile ilgili olarak başımın ciddi şekilde derde gireceğini söylüyordu. ben ise afallayıp ne olup bittiğini anlamadığım için ve vakit kazanmak adına abuk subuk cevaplar verip ısrarla "bugün gelemem pazartesi olsun" gibilerinden yayık ağızla cevaplar veriyordum. "okuldan atılırsın"a kadar giden ısrarına, ben korku ve merak ile karışık "hayır, gelemem bugün" diye diretince en sonunda çıldırmış ve ne bezgin adamsın gibilerinden bir sitem ile şakayı sonlandırıp teşekkür edip kapatmıştı. söylendiğine göre de arkasından bayağı bir sövmüş konuşmamızın ve bezginliğimin, bilemem, arkadaşımın yalancısıyım, ben o sırada olayın şokunda, şaka olmasının getirdiği rahatlama ve okuldan atılıyor olmama sevinci içerisinde odama atmıştım kendimi.