2 entry daha
  • friedrich nietzsche, platon'un bu eserinden alıntı yaptığı bir yazısında şöyle demektedir.

    akşamın alacakaranlık anında yaradılışı duydum, bir kuleden çanlar uzun uzun çalarken. ezgi tükenmek bilmiyor, kendinden dinmeyecek gibi sokakların uğultusu üstünde, akşam göğünde ve deniz melteminde, öyle kederli, aynı zamanda öyle çocukça ve karamsar bir şekilde titreşip duruyordu... o zaman platon'un sözleri geldi aklıma ve onları birdenbire kalbimin derinliğinde hissettim: "insani olan hiçbir şey ciddiye alınmaya değmez, ama yine de.."
8 entry daha
hesabın var mı? giriş yap