bir çiçek yılı sonra

• afsar tımucınnin siiri:
  
  karanlıktan ıslanan çiçekleri
  koyacaklar eski bir kitabın arasına
  her çiçek toplayışta seni anacaklar
  gözüpek bir çocuk gibi
  çıktın diye güzlerin karşısına
  
  bir çiçek yılı sonra
  bir saksıda bekleşen sardunyaya
  karışacak su mavisi gözlerin
  bir çiçek yılı sonra
  kim bilir hangi rüzgarda
  bin umut yılı sonra
  kim bilir hangi sularda
  bir çiçek yılı sonra
  kim bilir hangi denizde
  bin umut yılı sonra
  kim bilir hangi göktesin
  
  yağmalanmış kentleri sen bilirsin
  anıt dikerler ölülerin anısına
  seni toprağında unutacaklar
  seni kitaplarda anacaklar
  
  duran günden korkardı
  yaradılıştan çocuktu
  yapacak bir şeyi yoktu
  çıktı büyümüşlerin karşısına
  bir çiçek yılı sonra kim bilir hangi rüzgarda
  bin umut yılı sonra kim bilir hangi göktesin
  bir çiçek yılı sonra kim bilir hangi denizde
  bin umut yılı sonra kim bilir hangi sularda
  bir çiçek yılı sonra kim bilir hangi rüzgarda
  bin umut yılı sonra kim bilir hangi göktesin