mezbaha

• ıslak yerler.. uzun uzun mazgallar... soğuk.. çizme giymiş, yüzü silik adamlar.. koku, o koku, tanımlanamayan kokudur.
  
  babamın işi dolayısıyla birçok kez gittiğim ve tüm soğukkanlılığımla bir kenarda öylece durduğumu hatırladığım ürperten imalathane.
  kemikçiydi benim babam, anlatması uzun hikaye oldugundan "serbest meslek" derdim hep.
  hayvanları çok sevmeme rağmen, ekmek paramızın bu yerden kazanıldığını bilir "ayyy canım ya, kıyamam" diyemezdim kesilen hayvanları gördükçe.
  çok akıllıydım ben küçükken.