primal scream

• studyoimge.com’un müzik dünyasına kazandırdığı genç yazar üner altay kemancızine’in son sayısında topluluk için şunları yazmıştır;
  
  daha iyisi olur
  
  primal scream, seksenlerin sonunda stone roses ve happy mondays'le birlikte gündeme gelen rock ve dans müziği kırması sound ilgilerini çekene kadar, seksenlerdeki pek çok kendi halinde takılan rock grubundan biriydi. bir gün bir dj arkadaşları andrew weatherall'dan kendi isimlerini taşıyan ikinci albümlerinde yer alan 'i'm losing more than i'll ever have' adlı parçayı remikslemesini istediler ve weatherall'un güçlü baslar ve sample'lar yükleyip gitarları azalttığı remiks o günden sonra kendilerine çizecekleri yolu belirleyen en önemli referans noktalarından biri oldu. yine weatherhall'un prodüktörlüğünü yaptığı 91 tarihli "screamadelica" albümü ise "'rocker'lar için dans müziğinin" en önemli referans noktalarından biri haline geldi.
  
  primal scream yıllar içinde elektronika'nın trip-hop ve house gibi alt türlerini -seksenlerdeki rock mazilerini de unutmadan- dans müziğiyle harmanlayarak yoluna devam etti. üstelik efsanevi stone roses basçısı mani (gary mounfield) de 96'da gruba katıldı. grubun son icraatı da birkaç ay önce piyasaya çıkan "evil heat" albümü oldu. "evil heat" belki de 2000 tarihli harika "xtrmntr"ın üstüne geldiği için gelen albümün gideni aratması ihtimali baştan kendisini göstermişti. bob gillespie ve arkadaşlarının bir önceki albümde yakaladıkları nefis elektronika+rock bileşimini bu albümde de devam ettirdiklerini söylemek zor. albüm ancak grup için bir geçiş dönemini simgeliyor olabilecek kadar iyi. bu yüzden albüme katkıda bulunan my bloody valentine'ın net gitar riffleri çalmamayı sanat haline getiren gitaristi kevin shields ya da top model kate moss'un vokalleri ancak albümün birazcık daha ilgi çekmesini sağlayacak ekstralar olarak kalabiliyor. kim bilir, belki de bu albümle yeni bir bomba patlatacak kadar ilham depolayamamışlardır ve sırada da bunun acısını çıkartacak yeni bir "screamadelica" ya da "xtrmntr" vardır.