salim başol

• idama mahkum ettiği adnan menderes (ve tabii diğerleri de) halkın gözünde birer demokrasi şehidi iken, birer kahraman iken ve elli sene sonra dahi acıları hala halk tarafından en taze şekilde hissediliyorken; ismini ancak birkaç aramadan (bkz: eksisozluk) sonra bulabildiğim, cuntanın kuklası, hukukun yüz karası. daha başka sayılabilecek çok sıfatı vardır ama (bkz: gg)
  
  benim merak ettiğim ise bu kuklalar bu utanç ile nasıl yaşamlarına devam ettiler? çocukları ve torunları babalarının, dedelerinin kimliğini açıklayabildiler mi çevrelerine? "benim babam bir cunta yönetiminin teyyareden hakimiydi" veya "benim dedem hukukun, vicdanın, aklın değil halkın oyları ile işbaşına gelmiş bir başbakanı hapse tıkan kadroların emrindeydi" demek ne kadar hazindir acaba?
  
  50 senedir lanetlenen bir hadisenin başrol oyuncularından biridir. ne var ki gönüllerde ve akıllarda sadece mazlum esas oğlan vardır. bunun gibi uşaklar, kuklalar çoktan çekip gitmişlerdir insanoğlunun en önemli değerlerini yitirdikten sonra.
  
  (bkz: şeref)
  (bkz: haysiyet)
  (bkz: onur)
  (bkz: namus)
  (bkz: vicdan)