l'armee du crime

• öncelikle manukyan'ın hikayesinin anlatıldığı filmdir, fransızlar yabancı isimleri okuma konusunda zırcahiller ve "ch" yazıldığında "ş" okuyorlar diye, biz de kırk yıllık manukyan'ı manuşyan yapacak değiliz, tıpkı "aşil" denmeyeceği gibi. keza filmde de "manuşyan" diyenler sadece fransız polisi filan, aile ve arkadaşları kendisine "manukyan" demektedir.
  
  sonrasında da, koccaaa filmi bırakıp bir cümleye takılmak turnusol kağıdı vazifesi göreceğinden, filmin böyle de iyi bir yanı var diyebiliriz.
  
  gelelim filme: çok güzel bir konuyu, çok başarılı bir şekilde anlatan, bize 2. dünya savaşı filmlerinin almanya dışında da geçebileceğini gösteren ve gerçekten öğretici olan bir film. sinemanın bu "sıkmadan, çaktırmadan öğretme" olayının gerçekten hastasıyım, o ayrı. ama filmin, klasik ağlaklığa düşmeden böyle hazin bir öyküyü anlatmış olması, cidden mükemmel.
  
  oyunculuklar defosuz, kurgu başta biraz zorlasa da sonrası iyi, görsellik güzel, gerçekçilik fevkalade. yıldızlı pekiyi alır bu film. ve başka açılardan algılamaya alerjisi olmayanlar için, ekstra güzel gelecek. faşistler uzak durabilir. iyi seyirler.