gıllıgış

• alice in wonderlandden "pek tuhaf bir şiir!"
  
  peşindiydi, kayrak tirsukeleler
  dönenip delgilendiler otgelde:
  mızlıydılar tarazlı gubibikler,
  donguzlarsa nezgilendi.
  
  "sen sen ol sakın kendini gıllıgış'tan!
  o keskin dişlerden cert pençelerden!
  sen sen ol hemen kaç cupguk kuşundan,
  bir de cenkçi cangavar'den!"
  
  oğul kaptı delgeçer kılıcını
  amansız adunun düştü peşine.
  görünce lu tamtam ağacını
  durguldu daldı işine.
  
  o düşünsün derdine yana yana
  gıllıgış, gözleri nasıl da kor kor
  kaskavura daldı kırkı ormana,
  köpür köpür, fokur fokur.
  
  bir-iki! bir-iki! delgeç kılıcı çalıp
  sapladı oğlan şakşuk ta derine
  haklado onu ve kelleyi alıp
  beş nala döndü geriye.
  
  "yiğidim oğlum, hakladın gıllıgış'ı!
  koş parıldağım, bak ana kucağı!
  ne kutlumutlu gündü bu yayaya-şaşa!"
  sevinç aldı yavrucağı.
  
  pişindiydi, kayrak tirsuleler
  dönenip delgelendiler otgelde;
  mızlıydılar tarazlı gubibikler
  donguzlarsa nezgilendiler.