emekçi

• küçüktüm ufacıktım, evde hep aynı şeyler dinlenir durulurdu; arif sağ, muhlis akarsu, musa eroğlu, gülcihan koç, yavuz top, şivan perwer ve bir de emekçi...
  diğerleri iyi hoş, kendileriyle hiçbir sıkıntım yok. anlıyorum ediyorum, şivan desen tümden anlamıyorum onu, onla da bir sıkıntım yok. yalnız şu emekçi biraz canımı sıkıyor. zira dediklerini hiç anlayamıyorum. yani anlıyorum da manayı anlayamıyorum. halbuse adamın sesi nasıl güzel, hiç duymadığım tonda, şeker gibi. ama beynimi zorluyor!! "mehmet zeki yoldaş" diyor, kim o? kızıl oldu karadeniz diyor, neden? denizin on beş yerden yara olması demek ne demek? neden istanbul'a yıkılsın diyor, istanbul'daki yiğitlere ne yapmış istanbul? muharrem hüseyin cemil kim yaaaa? bir de zeki var. bu diğer türküdeki mehmet zeki olsa gerek. offf. çok zor bu adam çok. aha "güle barut sermek" nee yaa? faşist ne demek? hem de faşist köpek. hımm arkadaşlarını vuranlar faşist köpeklermiş. kim bu adamın özgürlüğünü yok eylemiş, kim zulüm etmiş bu adama, diğer türkülerdeki gibi aşk acısı değil bu belli ki. öfff allahım ne diyor bu adam yahu.
  
  tüm bu soruları babaya sormaya kalktığında ise sadece bir gülümseme ve "hadi sen kitaplarına bak bakayım." cevabı.
  
  yıllarca ömrümü yedikten sonra büyüdüm. söylediği her bir kelimenin anlamını çözdüm tek tek. sesini hep severdim, duruşuna ayrı saygı duydum. şimdi çocuğum olduğunda önce ben anlatacağım mehmet zeki'yi, faşizmi, zulmü, halk savaşını, karadeniz'i kızıl eden o katil "vatan kurtarıcısı" kemal'i, o ki zulüm hala yıkılmadı.
  
  iyi ki olmuş hepimizin hayatında. iyi ki yormuş beynimizi.
  
  ek: du bi de link verelim türküsünden: http://fizy.com/s/1ain0b
  
  edit: görüntülüsünü buldum: http://www.youtube.com/watch?v=mdwqhutgjck