merova

• hem badim hem bacımdır.
  
  bakınız, bacak kıllarına çarpan rüzgarın tende bıraktığı gıdıklayıcı hissi ve plajda bikinileriyle dolanan hatunları pek severim. bu nedenle geçenlerde aldığım ani bir kararla açık gri kısa çoraplı ayaklarıma üstten cırt cırtlı önü açık siyah nike plaj terliklerimi geçirip, bol desenli havalı hawai gömleğimin altına da uçuk sütlükahve renkli kısa bermuda şortumu çekip, çetin cevizden mamul çalışma masamın üstündeki humidordan 1 avuç monte cristo no 2 puroyu gömlek cebime tıkıştırıp, 3 aylık kısa tatilimi tropik bir adada geçirmek için yola koyulmak üzereydim ki, telefon çaldı. arayan sevgili asistanım merova idi. "alo" dedim. "patron?" dedi. ters ters "ne var?" dedim. ürkekçe "yoksa gidiyor musun?" diye sordu. "varsa kalıyorum" dedim, kikirdeyiverdi. zaten bu nerd esprilerini ezelden beri severdi. kikirdemeyi kesip "patron sana artık abla diyebilir miyim?" dedi. şüpheye mahal bırakmayacak bir tonda "300 yüro alıyorum" dedim. "ama.." dedi, bozulduğu belliydi. üçün g'sini açıp "şaka lan şaka, demezsen böylesin" diyerek ne kastettiğimi elimle gösterdim. heyecanla "abla!" dedi. şevkle "kardeşim!" dedim. "ablacığım!" dedi, sesi titriyordu. üzerine basa basa "canım kardeşim!" dedim. "ablacığım, bir şey isteyecektim" dedi. "ulan daha nufusuma geçireli 10 saniye olmadı, ne istiyon?" diye kaba hatlarıyla sordum. "asistanlığa başlayalı 6 ay oldu, benim sigorta işi..." diye söze girişti. sertçe "dönüşte dönüşte!" diyip telefonu yüzüne kapadım. telefonu tam zamanında kapamasam vasiyetime de girmek isteyebilirdi. allahtan ölünce herşeyimi kendime bıraktığım ve vasiyetimi sıklıkla değiştirme huyum olmadığı için içim rahattı. yine de hakkını yememek lazim, ya sigortadan önce maaş isteseydi? şortumun cebinden dupont çakmağımı çıkarıp purolardan birini yaktım ve o an şunu anladım --> istediği kadar kaliteli olsun, laylon terlikle kısa gri çorap birleşince ortaya kesif bir rokfor kokusu çıkıyor ve bu kokuyu kaliteli bir puronun kokusu bile bastıramıyordu. bikinili kızları düşünüp gülümsedim.