su düşleri

• ankara'ya gitme hayalleri vardı hep içimde, şimdi istanbuldayım. burayı seviyorum, istanbul sevilmez mi? ama onunla ankara'da olacaktım, böyle hazırlamıştım kendimi... hep "ankaranın sokakları" hayalleri vardı. şarkının melodisini duyunca ayağa kalkıp odanın içinde gözlerim kapalı döne döne hayal kuruyordum. o ve ankara sokakları... daha sonra ilerleyen zamanlarda şarkıdaki melodi değil sözler dikkatimi çekmeye başladı. "hayret, hayret nasıl da değişiyor insan? hayret nasıl da unutuluyor her şey zamanla..." gerçekten de hüzünler birikiyor cebe sığmıyor, hatta yürekten taşıyor. o melodiyle bile yürek acıtıyor.