aczmendi

• kucuktum.
  
  bir kis donemiydi. havalar soguk gunler kisaydi. bizim evde televizyonun daha cok izledigi bir donemdi.
  
  ne zaman ve nasil basladi bilmiyorum ama televizyonda saclari, sakallari, giysileri bize benzemeyen, bizim de benzemek istemedigimiz insanlar toplulugu belirdi. bunlar aczimendi tarikati deniliyormus. en buyuk ozellikleri normal insanlara korkunc gelen ayin sekilleriydi.
  
  haberlerin iceriklerini hatirlamiyorum. ama hatirladigim sey her kanalda saatlerce bu korkunc ayinler gosteriliyordu.
  
  soguk ve karanlikti disarisi. biz disari cikmiyorduk pek. ama istisnasiz her aksam bu goruntuleri izlemekten oyle bir hale gelmistim ki, disari ciksam her yerde aczimendileri gorecegimden korkar olmaya baslamistim.
  
  bana oyle geliyordu ki bu aczimendiler toplumu ele gecirmeye ha basladi ha baslayacakti. zaten iktidarda da inancli olduklarini gizlemeyen bir parti vardi. aczimendiler her kafa sallayisinda seriat bir adim daha yakina geliyordu.
  
  bu durum 28 subat gecesi degisti. o aksam televizyonlar aczimendi ayini goruntulerini yarida kesmek zorunda kaldilar. cankaya kosku'nun onunde soguktan usumus sekilde bir metni okumaya calisan gazatecinin goruntusunu cok net hatirliyorum.
  
  o geceden sonra nedense aczimendiler televizyona cikmadi. yaz gelince ben disari ciktim arkadaslarimla top oynadim ama hicbir aczimendiye rastlamadim.
  
  sonra ben buyudum. aczimendiler gibi az muridli bir tarikatin nasil olup da ulke gundemine egemen oldugunu, bu egemenligin nasil bir bildiri ile sona erdigini, 'milyonlarca' aczimendinin o bildiriden sonra nereye kayboldugunu sorgulamaya basladim.