okuribito

• film, büyüdüğü kasabaya geri dönüp geçmişiyle yüzleşen ve kırsal yaşamda mutluluğu bulan modern insan gibi bayat bir konuyla kısıtlı kalacak diye uzun bir süre korkutsa da ölüm temasına çok güzel sarılarak durumu toparlamış. konu değiştirmesi filmin süresinin uzunluğunu göze batırmış ve tekrarlar içeriyor, ama bu anlarda başarılı durum komedisi yaptığı ve samimiyet kurduğu için hiç şikayetçi değilim^*. filmdeki ritüeli her tekrarında hayranlıkla izledim. japonya'nın tamamen hristiyanlaşmadığını ve budist kültürün çok azalmadığını görmek beni sevindirdi. bir kültür en fazla bu kadar estetik ve saygılı olabilir. esas oğlanın ölümlerden para kazandığı için mesleğinden dolayı yadırganmasına bile hayran oldum. ben de kefenlenmek yerine kimonolanmak istiyorum, vasiyetim olacak.
  
  yaşlı usta rolündeki tsutomu yamazaki'nın aynı ritüeli gerçekleştirdiği ilk film, bir klasik kabul edilen 84 yapımı komedi the funeral^*'imiş. onun da peşindeyim, mutlaka izliycem. filmin adı okurobito da bizdeki karşılığı ile uğurlama anlamına geliyor.
  
  edit: japonya'nın yerel dini budizm değil şinto imiş, birisi haber verdi sağolsun.