all blues

• yirmi iki nisan 1959'da kaydedildi cennetin sesi.
  
  ne zaman huzurun en derininde yer alsam, ne zaman kupkuru bahçeme düşen iki damla yağmurun umudunu hissetsem bu şarkı daha anlamlı gelir. beste yeteneği ve dehası bir yana, şarkının albümdeki konumu konusunda da tebrik etmek gerekiyor miles davis'i. so what ve freddie free loader sonrası iyice dinginleşmiş bir bedene sunulan en güzel hediyelerden blue in green'in ardından bu inanılmaz 3/4 zamanlı twelve bar blues'la aklımı alıyor, kesinlikle günlerin o kadar da kötü olmadığını anlıyorum.
  
  fazlasıyla şuh, fazlasıyla güzel ve çok çok asil bir caz standardı, bir kraliçe.
  
  ne evans^*'ı, ne trane^*i, cannonball^*u, paul chambers'ı unutabilir, ne de davis'in büyüsü karşısında etkilenmeden durabilirim.