agua de annique

• the gathering’ten ayrılarak kalplerimizde tarifi mümkün olmayan yaralar açan anneke van giersbergen’in yeni grubu. her ne kadar ilk dinleyişte the gathering’in devamı gibi gelse de arada fark var ve ne ilginçtir ki bu farkı en rahat olayla alakasız 3. şahıslar anlayabiliyor. the gathering’i çevremde çok az insana sevdirebildim, ama bu grubu insanlar daha bir kolay dinleyip sevebiliyorlar. anneke daha kolay dinlenebilir bir müzik yapıyor artık. özellikle ikinci albümde bazı şarkılar cranberries basitliğinde.
  
  "anneke sadece konuşsa ben yine dinlerim" diyen bir insan olsam da, olabildiğince objektif yorumumdur. ben bu değişikleri olumlu buluyorum. yeni tarzları -ki müzik adına hiçbir yenilik yok, kendileri için yeni sadece- o müthiş vokale daha çok yakışıyor. ne kadar doğru yolda olduklarını anlamak için the gathering'in west pole'unu dinlemek yeterlidir.
  
  enstrumanları tek tek duyarak anneke'yi dinlemek gerçekten keyif. enstrumanların vokalin bu kadar gerisinde kalması eleştirelebilir. ancak adını anneke van giersbergen&agua de annique olarak değiştiren bir grup için şaşırtıcı değil bu durum.
  
  yeni başlayanlar için:
  (bkz: day after yesterday)
  (bkz: adore)
  (bkz: sunken soldiers)
  (bkz: hey okay)
  
  dünya ile bağınızı kesin bir süre, kendinizi sadece müziğe ve sözlere vererek dinleyin