raymond carver

• hayatimda gordugum en guzel oykulerin yazaridir bu adam. en guzel oykulerin.. kendimi aglamamak icin zor tutarim ben bu adamin yazdiklarini okurken.. oylesine basit seyleri, buyuk bir gerilimle anlatir ki, insan dunyanin sonunun gelecegini sanir oykunun sonunda. ama o kadar basit ve hayata dairdir ki, dunyanin sonu gelmese de hikayesi, ic burkar. insanin kalbine bir sizi konduruverir..
  
  bir siirinde soyle der mesela;
  peki elde ettin mi
  bu hayattan istediklerini yine de?
  ettim.
  peki ne istemistin?
  sevilen biri oldum diyebilmek,
  sevildigimi hissedebilmek yeryuzunde.
  
  bir oykusunde soyle yazar;
  "her zaman demisti oglan. ve her zaman birlikte olacagiz. aklina gelen ilk karsilastirmayi kullanarak, biz kanada kazlari gibiyiz, demisti oglan, o siralarda akli hep kuslardaydi. kazlar hayatlarinda bir defa evlenirler. eslerini yasamlarinin baslarinda secip ardindan hep birlikte yasarlar. ikisinden birisi olur ya da basina baska bir sey gelirse, otekisi bir daha hic evlenmez. yalniz kalan basini alip bir baska yere gider ya da suruyle yasamaya devam eder fakat oteki kazlarin arasinda hep bekar ve yalniz kalir.
  
  ne acikli, demisti kiz. obur kazlarin arasinda yasayip yine de yalniz kalmak, herhalde, baska bir yerde tek basina yasamaktan daha da aciklidir."
  
  ah, raymond carver. ah, raymond carver. ne guzel yazmissin.