dolmuş diyalogları

• orta okul yıllarımdan kalma bir anımdır. zoraki minibüse binilmiştir. şoföre yakın ayakta gitmekteyim. para uzattım, olaylar gelişti.
  
  şoför- tamam kalsın, sen verme.
  pomolilik- niye abi?
  ş- karıştırma işte sen verme tamam.
  p- iyi öyle olsun.
  ş- sen ahmet'in yeğeni değil misin?
  p- hayır.
  
  bütün minibüs bize gülüyor.
  
  p- ee, para veriyim mi şimdi?
  ş- yok, hadi sen de verme.
  p- sağ ol abi.