blood on the tracks

• herkesin bir "bence"si vardır elbette, kendince en çok sevdiği, yücelttiği. dünyanın en güzel albümü bence de budur (bazense astral weeks'tir gerçi). ama "blood on the tracks"ın benceden gayrı, kesinlikle sahip olduğu bir tanım vardır: dünyanın en güzel ayrılık albümü. hiçbir müzik ayrılığın dirilttiği duyguları bunun kadar iyi anlatamadı ve çok muhtemel ki anlatamayacak da.
  
  last.fm'de bir gavurun bu albüm hakkında yazdığı şeyi türkçeye çevirerek sözlerime son veriyorum:
  
  "acı verici bir ayrılık süresince hissedebileceğin her his burada: üzüntü, özlem, pişmanlık, kızgınlık, suçluluk, kendinle hesaplaşma, kabulleniş. daha önce bir başkasının da söylediği gibi, tüm zamanların en iyi ayrılık albümü. içinde çok fazla acı var."