vur yağmala yeniden

• 5. gösterisi 12 şubatta başlamış olan, 14 şubatta radyo oyunuyla birlikte izlediğim/dinlediğim oyun.
  oyunları aşk (için herşeyi yaparım ama bunu yapmam) ve tanrıların şafağıolan 5. gösteri, özellikle de tanrıların şafağı, metni biliyor olmama rağmen, belki de kafamda canlandırdığım şekliyle sahnede görmüş olmamın etkisiyle gözlerimin dolmasına neden olmuş bir gösteriydi. ravenhill'in bu oyunlar zincirinde amaçladığı elle tutulmaz, gözle görülmez, hangi taraftan yaptığı hissedilemez eleştiri, herkesin üzerine yapışması gereken eleştiri, in-yer-facein tek tek her seyirciyi rahatsız etme huzursuz hissettirme çabası, bu sahnelemelerde hakkıyla yerine getirilmişti. ışıklar açıldığında ilk farkettiğim şey karşı tarafta oturan seyircilerin yüzündeki dehşet ifadesiydi, ve bazı seyircilerin yaşarmış olan gözleri. in-yer-face akımının bir takipçisi ve çözümleyicisi olarak 5. gösterinin çok başarılı olduğunu düşünüyorum. gidilmeli, görülmeli.
  (bkz: hakkını vermek)
  (bkz: murat daltaban)