first page

• uyumadan önce hakkında bir şeyler yazmadan huzura eremeyeceğimi çok iyi bildiğim joe henderson albümü. daha doğrusu joe henderson'ın yirmili yaşlarında^* blue note recordings'ten çıkardığı ilk albüm, büyük patlama. sadece henderson yok bu albümde pek tabi. mccoy tyner gibi henüz olgunlaşmış bir hard bop tanrısı, trompetin her tonundan huzur ve caz yansıtan underrated efsane kenny dorham, takin' off^*'tan tanıdığımız en büyük sidemanlerden butch warren ve bateride o sıralar latin bandlerinde çaldığından olsa gerek pete la roca ismini kullanan pete sims.
  
  o efsanevi, hemen her yerde binbir versiyonunu dinlediğiniz blue bossa'nın orijinali bu albümdedir. kenny dorham'in terk edildiği bir gecede yazıp ertesi sabah henderson'ı çağırmasıyla texas'tan yayılan blue bossa, dostu henderson'a "profesyonel caz dünyasına hoşgeldin!" hediyesidir dorham'in. öyle güzel, öyle derin, öyle etkileyicidir ki; page one'ı sadece blue bossa için satın alan en az yirmi cazsever tanıyorum desem hiç abartmış olmam. sekiz dakika üç saniyeye sığanlar, her bir virtüözün önce ayrı ayrı çalması; aralarda toplanışlar, finalde butch warren'ın yüreğinize iki damla su serpmesi, dorham'in içinin acısını alev yerine mavi düşleriyle size yansıtması... of, daha ne desem bilemedim.
  
  her ne kadar blue bossa'ın ardından sönük kalsa da la mesha o sıralar afro-cuban için zaman harcayan dorham'in sağlam bestelerinden biridir. recorda me ve out of the night ise başarılı joe henderson parçaları. özellikle out of the night'ın finali bambaşka olmuş.
  
  ama yine de, blue bossa nasıl bir şarkıdır; beni derinden etkileyip yerden yere vuran! gecenin bir saati uykumdan eden, yarınki psikiyatri sınavı öncesi kalbimi kavrayan ve yorgunluğuyla beni de yıkan.