the last of us (dizi)

• bu mantarlar cok garip yaratiklar. evrimin en ilginc urunlerinden birisi. nasil bir illet anlamadim gitti. en son sefer sihirli mantar aldigimda arkadaslarla biraz fazla ileri gidip neredeyse kisi basi 3 gram'i bulacak kadar tukettik. gozumun onunde filizlenen mantar sporlari mi desen, nereye baksam kristal kristal yayilan geometrik desenler mi desen, yoksa nefes alirmiscasina dalgalanip bana fisildayan zemin mi desen... oyle ki lavoboya bir girdim, lavobonun kapisini bulmakta zorluk cektim cikarken. beni o kadar hapsetti bu mantar bozuntusu kendi ilizyonuna. peki ya arkada surekli kulagimda cinlayan meditasyon muzigine ne demeli? nereden besteledi beynim bu melodiyi? anlamadim gitti. resmen bu dizideki gibi beni ben kendimdeyken zombiye cevirdi bu mantar. dusunurken bile tuylerim diken diken oluyor...
  
  yogun sorularin uzerine edit: hayir kotu bir "yolculuk" degildi. paranoya, korku ve bilincsizlik yasamadim. herseyin farkindaydim ve olan bitenin her saniyesini icimde kopan mutluluk firtinalariyla kahkahalarla hissediyordum.