shu

• mısırda kuru rüzgârların ve atmosferin tanrısı, ra’nın oğlu, tefnut’un kardeşi ve kocası, geb ve nut’un babasıdır. hiyerogliflerde kafasına devekuşu tüyü giymiş olarak gösterilmiştir (maat’ınkine benzeyen). genelde boylu boyunca uzanmış olan geb’le kızı nut’u ayrılarak ayakta durmuş olarak gösterilmiştir. “shu” ismi genelde “kuru, boş” anlamına gelen shu kökünden geliyor. shu, aynı zamanda güneş ışığının kişileştirmelerinden biridir. shu ve tefnut’un bir ruhun iki yarısı olduğu söylenir. belki de eşruhların en eski (ilk) kaydedilen örneğidir.