steven runciman

• batı tarihçiliğinde 20. yy başlarına kadar yüceltilen haçlı seferleriyle ilgili şu analizi yapmıştır:
  
  “ haçlıların zaferleri inancın zaferleridir. fakat bilgelik olmadan elde edilen inanç, çok tehlikeli bir şeydir. tarihin acımasız kanunlarına göre,tüm dünya, her şahsın işlediği suçların ve aptallıkların bedelini öder. bizim kendi medeniyetimizin kaynaklandığı, doğu ve batı’nın uzun süredir oluşturduğu sentez sürecinde, haçlı seferleri çok trajik ve yıkıcı bir bölümdür.haçlılarda çok miktarda cesaret ama çok az onur; çok miktarda sofuluk ama çok az anlayış mevcuttu. ve bu kutsal savaş’ın kendisi bile, tanrı adına işlenmiş çok uzun bir hoşgörüsüzlüktür. bu da zaten kutsal ruha karşı işlenmiş büyük bir suçtur.”
  
  kısacası batı tarihçiliğinin haçlı seferlerine bakışını değiştiren isimlerden birisidir. haçlı seferlerini (çok sevdiği bizans'a da zarar verdiği için) barbar kavimler göçünün devamı sayar. 20. yyda çalışmaları büyük ilgi çekmiş ve fazlasıyla el üstünde tutulmuşsa da son yıllarda metodolojisi, çıkarımları ve eserleri çokça eleştirilmiştir.
  
  türkiye'de görev yaptığı yıllarda (ikinci dünya savaşı zamanları) istihbarat faaliyetleri içinde bulunduğu "rivayet edilmektedir".