ova

• yaşama açılan bir kapı gibidir. yazın güneşle kurur, güzde üzerine bırakılan tohumlarla hareketlenir, kışın karla ve sisle örtülür, baharda ise yeşille canlanır. rüzgarla dağılır ıssızlığı. sessizliğin yankısı çınlar her noktasında, insanın ruhunu okşar. gözümü ovanın kalbinde açar ve kapardım. günler günleri izlerdi ve ovanın mutlaklığı içinde kaybolurdum. gün doğumu ve gün batımında bir hülyaya kanardım. ova, evim olurdu. dünyam sarıdan ve kahverengiden teşkil olurdu. güneyim dağlardı geri kalan her yanım ova. sınırsız bir dünyanın içindeydim, halis bir özgürlük hissiyle. geldi ve geçti.