7 entry daha
  • dün izlediğim oyun. ermeni olduğu için binlerce yıldır yaşadığı topraklarda zulüm gören insanlar içinde, benzersiz bir müzisyenin çektiği çileyi anlatan çarpıcı, etkileyici oyun.

    oyun metni güzel yazılmış, müzik ile iştigal eyleyen birinin yaşamı, koronun benzersiz vurguları ile çarpıcı şekilde dile getirilmiş, 2 saatlik oyunculuk performansı ile göz dolduran bir sanatçı var sahnede. çıt çıkarmadan, nefes almadan, çoğu yerde göz yaşları içinde izledim. sadece ben değil, kumkapı surp vortvots vorodman ermeni kilisesi'ndeki izleyicilerin çoğu bu şekilde izledi oyunu.

    tiyatro eleştirmenleri birliği de benzer şekilde düşünmüş bu yıl ödülü yolcu tiyatronun gomidas isimli oyununa vermiş. dün bizler oyunu izledikten sonra, birliğin bir temsilcisi alkışlar arasında ödülü takdim etti.

    böyle bir oyunu izleyip de "kin ve nefret aşıladı" diyebilenler unutmasın, 2005'de hrant dink şöyle demişti: "evet, biz ermenilerin bu topraklarda gözümüz var. var, çünkü kökümüz burada. ama merak etmeyin. bu toprakları alıp gitmek için değil. bu toprakların gelip dibine gömülmek için."

    "kin ve nefret aşılıyor" diyenler hrant'ı bu topraklara gömdüler. gomidas'a bu topraklarda ölmeyi bile çok gördüler...
10 entry daha
hesabın var mı? giriş yap