foo fighters

• bir woodstock 69 ne ise, bir live aid 85 ne ise, bir 87 queen afyon konseri ne ise, bir seattle 89 metallica konseri ne ise, aynı öneme sahip ikonik bir konser bugün londra semalarında foo fighters tarafından verildi arkadaşlar. ve bir insanlık mirası olarak tarihte yerini aldı. ileride voyager 1'e benzer bir uyduyu tekrar uzaya fırlatırsak ve dünya dışı varlıklara insanoğlunun ne olduğunu anlatmak istersek, kafadan ilk sıradan yer vereceğimiz bir olay bugün gerçekleşti. bahsettiğim ikonik konserlerin youtube videolarına girdiğinizde insanların "zaman makinesini icat etsem bu konsere giderdim" dediği ve gelecekte diyeceği türden bir konser verildi bugün. orada olanlar ne kadar tarihi bir olaya tanıklık ettiklerinin umarım farkındadır. zira ben bile youtube'dan izlerken canlı izlemiş olmaktan bir insan olarak onur duydum.
  
  80 yıllık rock'n roll tarihi tek bir konserde özetlendi. normalde konser vermek isteseler her biri wembley stadını 20 dk içinde dolduracak/geçmişte doldurmuş, yakın tarihimize damga vurmuş, hepimizin hayatını şekillendirmiş tüm müzik grupları, şu an yaşayan üyeleriyle gözümüzün önünde aktı gitti ya lan.
  
  (bkz: beatles)
  (bkz: queen)
  (bkz: rush)
  (bkz: led zeppelin)
  (bkz: nirvana)
  (bkz: metallica)
  (bkz: ac/dc)
  (bkz: jane's addiction)
  
  ve şu an sayamadığım daha niceleri.
  
  işte foo fighters, yukarıda andığım grupları bir süzgeçten geçirebilsek elimizde kalan şey olurdu. herhangi bir sub-genre gözetmeden, gerçek "raw" rock müziğin bayrak taşıyıcısıdır foo fighters, en azından yakın zamana kadar öyleydi. bundan sonra ne olacak bakacağız.
  
  her şeyin dijitalleştiği, öyle oldukça da kolaya kaçıldığı, ve buna bağlı olarak da kalitesizleştiği günümüz dünyasında, her zaman için en önemli olan şeyin insan elementi ve tutkunun olduğunu gösteren dave abimize, foo fighters'a, gelmiş geçmiş tüm "gerçek müzisyenlere", "efsanelere" bir insan oğlu olarak teşekkür etmekten başka diyecek bir şeyim yok.
  
  ve maalesef ki ve en önemlisi aramızdan ayrılmış taylor abimize. ölümü vesilesiye bunca insan toplanmış oldu. keşke ölmemiş olsaydı da ben bunları yazmıyor olsaydım. ama ölseydim de ölümümle bile böyle anılacığımı bilmek ne gurur verici olurdu.
  
  autone'a, keko rapçilere, insan emeği göz ardı edilerek kalitesizleşen her şeye de bilhare kafam girsin. açılın da müzisyen görün göt laleleri.
  
  not: alkollüyüm.
  
  saygılar.