a hora do diabo

• "dünyanın başlangıcından beri bana hakaret yağdırıldı ve iftira edildi. beni savunan şairler bile -ki yaratılış olarak dostlarımdır- beni iyi savunmadılar. içlerinden biri -milton denen bir ingiliz- asla çıkmamış belirsiz bir savaşı, yandaşlarımla birlikte bana kaybettirdi. bir diğeri -goethe denen bir alman- bir köy trajedisinde bana muhabbet tellalı rolü verdi. ama ben, onların sandığı kişi değilim. kiliseler benden tiksiniyor. müminler adımı duyunca titriyor. ama onlar isteseler de istemeseler de, bu dünyada bir görevim var. ben ne tanrı'ya başkaldıran kişiyim, ne de inkar eden tin. ben imgelem tanrı'sıyım, yitik, çünkü yaratmıyorum. çocukken, oyuncaklardan oluşan düşleri benim sayemde görüyordun; kadın olduğunda, bu düşlerin dibinde uyuyan, geceleyin seni kucaklayacak ve fatihlere benim sayemde sahip oldun. ben sesi esriklik, ruhu yanılgı olan, yaratmadan yaratan tin'im.
  tanrı beni, geceleyin kendisini taklit etmem için yarattı.
  o güneş'tir, ben ay.
  benim ışığım uçucu ve sonlu olan her şeyin, bataklıklarda ve gömütlerde geceleri görülen hafif parıltının, nehir kıyılarının, bataklıkların ve gölgelerin üzerinde gezinir."