minnettarlık

• beynin stresi değerlendiren bölümü olan hipotalamus, gerçek minnettarlık hissinin bir tür ödül olarak algılanmasıyla da ilgilidir.
  yani hayatınızda olan olumlu, yararlı, sizi mutlu eden, size heyecan ve neşe katan şeyleri düşünmek, onlarla ilgilenmek, dikkatinizi onlara yöneltmek zihninizin sanki bir ödül almış gibi tatmin hissine erişmesine neden olur.
  kültürümüzdeki şükretme ve minnettarlığı elimizdekilerle yetinmek biçiminde değerlendirmek yerine, elimizdekilerin kıymetini bilmek, onları geliştirmek ve hem kendimiz hem de yakınlarımız için daha faydalı hale getirmek, hayatımıza anlam ve tatmin katacaktır.
  hiç farkında olmadığımız çok ama çok fazla şeye sahibiz.
  hep sokak hayvanları için yemek ve mama koyulması tavsiye edilir ya.
  bir keresinde, acaba balkona kuşlar için su koysam nasıl olur, diye düşünüp bir yoğurt kabına su koymuştum. istanbul'da, denizi olan bir şehirde kuşların suya ihtiyacı olmayacağını sanıyoruz. oysa bizler nasıl içmek ve temizlenmek için tatlı suya ihtiyaç duyuyorsak, kuşlar da tatlı suya ihtiyaç duyuyor ve deniz bir tatlı su kaynağı değil. önce güvercinler, kumrular ve kargalar ilgi gösterdi. kargaları kovalayan bazı martılar da koca gövdelerine aldırmadan döke saça o yoğurt kabındaki tatlı sudan faydalanmaya çalıştılar. tüm bu kalabalıktan fırsat bulabilirlerse, serçeler de gerek içmek gerekse yıkanmak için suyun başında toplanıyordu. tek yaptığım şey, her sabah yoğurt kabını çamaşır suyu ile dezenfekte edip, musluktan temiz su doldurmaktı. o kadar çok kuş gelip istifade etti ki, keşke daha önce akıl etseydim dedim. musluktan akan suyun, başkaları için bu kadar önemli olmasını fark etmek bende şükür hissini canlandırmıştı.
  
  istanbul'dan ayrılana kadar balkona kuşlar için bir kap su koymaya devam ettim. benden sonra annem 2 sene daha devam etti. bazı günler biz su koymayı unutsak bile kuşların gelip sularını istemeleri bize yalnız ve sorumsuz olmadığımızı hatırlatıyordu.