mükemmel sistem

• bir yaradılışçı sanrısı.
  
  eğer islam dünyası için ufukta bir aydınlanma görünüyorsa bunun yolu, olmayana ergi yöntemiyle bu mükemmel sistemin olmadığının ortaya konmasından geçer. standart bir ateistin sıklıkla duyduğu, dindar insanların çenesini yoran bu mefhum aslında bir sanrıdan ibarettir. çünkü evrene bakınca gördüğümüz şey -eğer dizayn edildiyse- ziyadesiyle kötü dizayn edilmiş ancak hasbelkader kendi dengesizliklerinin dengesini kurabilmiş bir sistemdir. bunu görebilmek için önyargılardan arınıp bilimin ışığında yürümek yeterlidir.
  
  evren dengede değildir. zaten olamaz da. sürekli değişim halinde olan kararsız bir sistemdir. milyarlarca yıl içerisinde tüm bu dengesizlikler bir şekilde birbirlerine uyum sağlamış, dramatik değişimlerden geçmiş ve günümüze gelmiştir. bırakın tüm evreni, evrende ihmal edilecek ölçekte olan dünyada bile bu mükemmellikten söz edemeyiz. bugün ilkel atmosferdeki yüksek oksijen miktarından eser yoktur mesela. ya da everest tepesi hiç olmadığı kadar yüksektir. kıtalar birbirinden ayrılmaya devam etmektedir. yerküremizin kendi ekseni etrafında dönme hızı değişmektedir. bu yüzden günler uzamaktadır (bkz: bir gün 25 saat olacak). vesaire ördekler çoğaltılabilir.
  
  hiçbir şey beş bin sene öncesi gibi değilken bu nasıl mükemmellik olarak adlandırılabilir? ya da soruyu tersten sorayım: mükemmel olan bir şey neden sürekli değişme ihtiyacı hisseder?
  
  sonuç olarak ben size böyle tesadüfen çalışan, milyarlarca yılda hala kararlı hale gelememiş bir ürün dizayn etsem beni odunla döversiniz ama başkaları yapınca allah’ın varlığına kanıt oluyor. burada bir yanlışlık yok mu?