boris pasternak

• cemal süreya'nın çevirisi ile, bir pastenak şiiri:
  
  öyledir öyle başlar
  
  insan iki yaşında da öyle başlar işte
  ezgilerin karanlığına sıyrılır kucaklardan,
  cıvıl cıvıl cıvıldar, mırıldar bir süre,
  derken, üçüne doğru, sözler dökülür ağzından.
  
  öyledir işte, yavaşça başlarsın anlamaya,
  kapılıp bir türbinin büyük gürültüsüne,
  sen misin bu, bir başkası mı yoksa,
  yabancılaşmıştır evin, bir gölgedir annen de
  
  bu zalim leylâk parıltısının nedir derdi?
  bu dökülen, bu inen bir park kanepesine,
  nedir ? çocukları kaçırmak gibi bir şey mi?
  öyledir işte, kuşlar öyle doluşur içine
  
  arttıkça artan kıvamını bulan acılardan:
  yüreğinde ulaşılmayanın özlemi, uzak yıldızlar,
  faust gibi olduğun, kafan bulandığı zaman
  öyledir, öyle başlar çingene çalgıcılar.
  
  uçaraktan yüce yüce gök katlarından
  çevrili alanlar görürsün, evsiz topraklar,
  ve denizler bir iç çekiş kadar ansızın,
  işte tıpkı öyle doğar heceler ve uyaklar.
  
  yulafların üstünde, sırtüstü, yaz geceleri,
  yakarır durur : her şey yerini alsın diye,
  sakınarak gözünden şafağı ve evreni
  öyle olacaktır, öyledir dalaşımız güneşle.
  
  öyledir, öyle başlar yaşamak, dizelerle.