les amants reguliers

• 3 saat süren bu filmi 1 saatlik parcalara bölerek 3 günde izleyince hem paris'den hem de 68'den aldıgınız hazzı artırabilirsiniz boylece beyninizin kısmi bölgelerine tecavüz edildigini hissetmeyebilirsiniz. tecavüz derken filmi kötülemiyorum ama, filmde olaylar zinciri gibi bir durum yok, ya da en yakın referans olarak gosterildigi bertolucci'nin dreamers'ı gibi o dönemi süsleyerek anlatmamıs. bu filmin 2005'te cekildigini bilmeseydim ve louis garrel'a defalarca iç gecirmemiş olsaydım, gercekten 68 yılında cekildigine inanabilirdim, gerek görsel olarak, gerek dekor olarak film sizi 1968'de o gürültülü ve karanlık parisin izbe bir köşesine atıyor. bu acıdan muhtesem bir film. kusursuz.
  bertolucci'nin dreamers'da herkesi büyülemeye calıstıgı o berduş hayat anlatımını philippe garrel daha az masalsı ve daha gercekci bir sekilde ele almış, oyunculuklar muhtesem, louis adeta bir yunan tanrısı, kamera kullanımın daha ilginc olması bu filmi daha güzel yapabilirdi belki, sonuc itibariyle agızda paris tadı bırakan, leziz bir film.
  
  ayrıca filme dair bir iki minik ayrıntı verirsek, velvet underground and nico'nun nikosu ile beraber uzun bir süre yasayan philippe garrel, filmde kimi sahnelerd niko calar. tesadüf olmasa gerek?