amundsen

• eksisozlukte çaylaklıktan bi şekilde idare amirliğine yükseldiğim ilk günün anısına benim için özel bir entry yapmak istedim ve bunu norveçli kutup kaşifi amundsene ithaf ediyorum.
  neden derseniz, kendileri benim çocukluk kahramanımdır. bundan yaklaşık 40 sene önce, minicik bir anadolu köyünde kendisinden ilk kez haberdar olduğumda hikayesi beni büyülemişti. o yıllar, yaşıtım kızların çoğunun 13-14 yaşında baş göz edildiği zamanlardı.
  roald amundsen daha çocukken kutbu keşfetmeyi kafasına koyar. o nedenle de kendince zihin ve beden egzersizlerine başlar. annesi ona iyi geceler dedikten sonra gizlice soyunur, camı açar, buz gibi norveç soğuğunda öyle uykuya dalarmış. büyüyene kadar kuzey kutbu keşfedilince rotayı güney kutbuna çevirir.
  aynı dönemde kraliçenin cömert desteği ile yola çıkan ingiliz scott ise rakibidir. sonuçta bu ekspedisyonun galibi 14 aralık 1911’de amundsen olur. scott ise ancak 25 ocak 1912’de ulaşabildiği kutup noktasından dönüş yolunda, açlıktan ve soğuktan donarak ölür.
  bu hikaye bana bir çok şeyin paradan ziyade kafayla ve kalple ilgili olduğunu gösterdi.
  köyümden büyük şehre üniversite eğitimi için giden ilk kız ben oldum. en uzun kenarı 2 kilometre olan bir köyde 17 yıl yaşadıktan sonra adım attığım koca dünyada 100’den fazla ülkeyi gezme fırsatım oldu. haaa... bir de hiç üşümüyorum. yaz kış parmak arası terlik ve askılı tişörtleyim. neden acaba:) .