münir özkul

• münir özkul'un hayatından ufacık bir kesit
  . kızı güner özkul anlatıyor:
  
  babam'ın hastalığının daha yeni ortaya çıktığı dönem 2000 yılının sonlarıydı ve ilk olarak hafıza kaybı ile başladı.
  bir gün: *- kemal'i çok özledim hiç gelmiyor arayıp sormuyor*. dedi.
  oysa kemal sunal 4 ay önce vefat etmişti.
  
  öldüğünü söyleyemezdim çünkü babamın kemal abi'nin cenazesindeki perişan hali gözümün önünden hiç gitmiyordu.
  
  ‘*film çekimi için şehir dışında ve meşgul olduğunu*’ söyledim. babam o zamanlarda hep ölen arkadaşlarının hayatta olduğunu sandı. mutlu olmasını istediğimiz için vefat ettiklerini söylemedik.
  
  2002 yıllarının ilk aylarına geldiğimizde babam zor
  yürüyor ve sürekli rahatsızlığından dolayı yatıyordu.
  
  bir gün bana odasındaki televizyonun kanalını değiştirmemi söyledi. kumandayla bir kaç kanal gezdim; birden ekranda:
  *- ‘limonnn’* diye bağıran o efsane aktör çıktı karşımıza. *yani babam...*
  
  neşeli günler'in kavga sahnesine denk gelmiştik tebessümle babama baktım
  ama söylediği sözler ile bir
  anda gözlerim doldu:
  "*ben bu adamı çok seviyorum çok güzel oynuyor adı ne bu adamın?*" dedi.
  
  *o koca aktör artık kendinin kim olduğunu da hatırlamıyordu...*
  hayat bu...
  allah rahmet eylesin