kadın değil baş belası

• türk sinema tarihinde devrim niteliğinde bir filmdir. çengi naciye her sahnede dominantlığın doruklarında, sahneyi hareketiyle doldururken, esas oğlan kütük gibi hareketsizdir. ve türkan replikle işi bitirir: "ben seni rüyamda görsem abdestim kaçar be.. lakerda gibi oğlansın.."; yeşilçam tarihinde esas oğlan üzerinde bu denli işitsel-görsel egemenlik kurmuş, ondan geçtim, daha onu ilk gördüğü sahnede böyle "edebe aykırı" konuşabilmiş bir esas kız yoktur, böylesi bir dişi serbestliğini ancak yeşilçamın viragolarında, femme fatalelerinde görebilirsiniz, ki genelde "kaltak"tır ve yan role mahkum edilir onlar. ama esas kızlar her daim göz önünde oldukları halde pasif, terbiyeli, her daim eziktir, filmin yarısı onların gözyaşlarıyla geçer. çengi naciye ise inadı, ısrarı, argosu, görüntüsü ve özgüveniyle yeşilçamın onun için konmuş ve kemikleşmiş tüm kurallarını alt üst eder. işte bu yüzden eşi bulunmaz bir karakterdir çengi naciye, gerçekten bi tanedir.