sosyoloji notları

• kitabın sonunda yer alan "cemil meriç'ten ümit meriç'e" bölümüyle duygulandırır. derin, acımasız, dürüst, çıplak, açıktan ifade edilmese de sevgi dolu bir baba-kız konuşmasıdır. kitabın genelinde olduğu gibi insanı katılmakta zorlayan noktalar yok değil, fakat buna rağmen etkileyici olmaktan geri kalmıyor. okuduğum ilk cemil meriç kitabıdır kendileri. neden büyük ölçüde sağ cenahtan görülse de bir açıdan yersiz yurtsuz bir aydın olduğu ders notlarından ziyadesiyle anlaşılıyor.