lalüebkem

• ' anacık sultan alçakgönüllü gülümsüyor, sağ eliyle usul onun omuzlarını sivazliyordu.hürü ana da artık susmuş, konuşamıyor, onun apak saçlarına, ince çenesine , sevgi kıvılcımlar kaynaşan gözlerine, uzun kuğu boynuna, çıkık elmacık kemikli, değirmi, nurlu yüzüne, gözleri yaş içinde kalmış hayranlıkla bakıyordu. eğer, o az önceki genç adam bir gümüş tepsinin içinde tüten, kokusu bütün odayı birden saran kahvelerle gelmemiş olsaydı, hürü ana daha öyle lalüebkem bakıp kalacaktı.'
  
  ince memed 3