yamandu costa

• porto alegre'li, 7 telli klasik gitar çalan müzisyen. porto alegre'de yaşadığından dolayı^* yalnızca brezilya yerel müziğine değil; milonga ve tango gibi, arjantin ve uruguay'da yaygın olan yerel müziklere de hakimdir. genelde latin amerika'nın yerel müziklerini çalar, yerel müziklere gerçekten aşıktır kendisi. bunlar arasında choro, samba, milonga, tango ve bossa nova vardır.
  
  şöyle bir durum var ki, brezilya müziği diye bir tanımlama yapmak zor bir şey. her şeyle etkileşimli diyebiliriz bu bahsettiğim yerel müzikler adına. kökenlerine inersek, brezilya'ya getirilen zenci kölelerin kendi kabile müzikleriyle, ki oldukça kompleks ritimli müziklerdir bunlar, geldiklerinde duydukları avrupa kökenli müzikleri sentezlemeleriyle oluşmuş. harbiden, biz dünyaca afrika'dan getirilen kölelere ne çok şey borçluyuz yahu ^**. geldiklerinde polka duyuyorlar, waltz duyuyorlar ve choro diye ilginç bir müzik ortaya çıkıyor. bir yandan ritmi canlı, oynak falan; öbür yandan ise aşırı buruk, melankolik bir yanı var. zaten ağıt demek choro. amerika'da yapılan cazı duyuyorlar, bossa nova gibi bir tür ortaya çıkıyor. samba bence bunlar arasında özünü afrika'dan en çok alan tür. her neyse, uzattıkça uzattım. yine de yamandu costa'yı anlamak için bu konulara değinmek önemli.
  
  müzikal açıdan böyle zengin bir arka plandan gelen yamandu'nun monoton, statik bir müzik yapması pek tabii beklenemezdi. armonik açıdan, yamandu sürekli şarkıyı ilerletir. bir noktada tekrar ettirmez. özellikle, guitar salon international kanalındaki canlı kayıtlarına bakarsanız 21.yüzyılın en başarılı solo gitar performanslarından bazılarına tanıklık edeceksiniz. biraz iddialı oldu ancak deneyin ve görün.
  
  7. teli c (do)'ye akortlu gitarının. çaldığı eserleri geleneksel 6 telli gitarlarda çalmak zor, bazen imkansız. çünkü 7.teli oldukça aktif kullanıyor ve geleneksel gitarda çalamayacağınız voicing'ler çalıyor. mesela, samba pro rapha diye bir eseri var, bu eseri kendisini oldukça etkilemiş bir diğer brezilyalı virtüöz raphael rabello'nun anısına yazmış. dinlerseniz 7.teli bu şarkıda çok akıllıca kullanıyor. oldukça dinamik bir çalışı var, tekniği güzel, ritmi kusursuz.
  
  en çok hoşuma giden şey ise, dinlerken bir çiğlik hissediyorum. ilkel bir çiğlik diyebilirim. bu işte brezilyalı olmasının getirdiği bir şey. sanırım tam ifade edemiyorum, kastetmek istediğim şey: sanki balta girmemiş bir ormanda yürürken ormanda duyabileceğiniz bir müziği çalıyor. çiğ ve primitif bir yanı var. bazen canlı kayıtlarında kendisi ıslık çalarak eşlik ediyor melodilere, o zaman zaten hiç bu dünyalı gibi gözükmüyor. kendisi benim en çok beğendiğim gitaristtir. kanıyla çalar, canıyla çalar. ömrü uzun olsun.