gölcük barbaros hayrettin lisesi

• adı vapur faciasıyla anılırken, bizim kendisini deprem lisesi olarak tasfir etmemize sebebiyet verecek bir felaket dayanışması örneği gösteren, nice bilim adamları, doktorlar, `cumhuriyet tarihine vizyon sahibi kazandırmış kişiler`i yetiştirmiş, hala daha televizyon kanallarında gördüğümüz bir çok ismin referansı olan ortaöğretim kurumu -lise-.
  başarısızlığımın cezası olarak tanımıştım kendisini; asi bir değirmendereli olarak iyice pısmış bir halde koridorlarında yürümeye başlamıştım gölcüklü psikopat delikanlıların bakışları esnasında. ilk günler "bugünde botlarımı ceketimi kimseye kaptırmadan geldim oh be" dilekleriyle geçmiş, sonrasında aktif stratejiler ve sahip olunan avantajların yerinde kullanılması dahilinde aslan asker şvayk'ı oluvermiştim okulun.
  hapisane duvarlarını andıran okul binası benim için gençliğimin bir büstü olmuş, kitap yüzü açmayan şahsımı kitap okumaya teşvik edecek ve bu bağlamda g.tümü kaldıracak olaylarıyla karşılaşmış, kavgacı ve asi gençlik ile, geleceğini kurtarmak zorunda olduğunu anlamasına yardımcı olabilecek urbant legendler arasındaki nizafi ayrımdan yararlanıp güzel bir üniversiteye kapak atmamı sağlayacak lise olmuştu bana.
  her ne kadar her koldan insanın cirit attığı ve polis arabalarının eksik olmadığı okul çıkışlarına rastlansa da, bir o kadar kendisiyle zıt çelişkileri barındıran bir edayla öğrencinin her türlü ihtiyacına cevap verecek kaliteli öğretmenlere sahip, azınlıkta mı çoğunlukta mı bilinmez ama gerçekten pis bir hayatı ikinci plana atmaya her zaman hazır, saygıda kusur etmeyen, çekinen ve mesafeli davranan öğrencilere sahiptir.
  kötünün iyisi değil, iyinin kötüsü de değil. kendince ayrı bir sınıflandırmaya tabi olacak şekilde sokakta görseniz kötü diyebileceğiniz ama hiçbir zaman insan olmayı unutmayacak derecede anlayışlı ve bir o kadar sınıflandırma manyağı insanlara manyaklıklarını yedirtecek ölçüde bu kurallarını bozar bir edayla kuralları her zaman kabul etmiş ve uygulayan insanlardan meydana gelmiş bir okuldur her şeyden önce.
  bundan sonrasında da okulumdur, canımdır, bitanemdir.