namlu

• avusturya çeliği çok iyidir. artık diğerlerinden farklı değil. almanlar mekanik dövmeyi çok kullanıyor. dövme molekülle iletişim, onunla konuşmak gibi. mavi renkli çelik şeritler var. telle birleştirip bağlıyorlar. sonra fırına koyuyor, peşinden mekanik dövüyor, şeritleri birbirine kaynatıyorlar. şeritler kaynadıktan sonra namlu içini elle yapıyorlar. namlu dişidir. şerit halinde ısıtıp, geri geri dövüyorlar. dövülenler kaynıyor, yiv set oluyor, çıkartıyorlar. içine uyacak şekilde ısıtıp soğutuyorlar, çelik rengarenk oluyor. sarıldığı belli. damas çeliği (damascus çeliği, şam çeliği) diyorlar. yay gibi yapıldığından patlatılamıyor, açılıyor, esniyor. (bkz: tabanca/@ibisile)
  
  "diyelim ki elimde bir silah tutuyorum. evet tetiği çekerim çekmesine, ne var ki kurşunlar o sersem namludan birer birer dökülü dökülüverirler." vladimir nabokov - lolita