bolivya günlüğü

• çok erken kaybedilen ernesto che guevera'nın hiç değilse biz sıradan ölümlülere asla nasip olmayacak bir "tam"amlanmışlık hissiyle öldüğünü anlamamıza yol açan kitap. zira ölmeden dört ay önce günlüğüne şunları yazmış ernesto che guevara:
  
  "bugün 39 yaşıma bastım, gerillacılıktan geleceğim hakkında kaygılarımın başlayacağı yaşa doğru amansızca ilerliyorum: şimdilik 'tam'ım."
  
  hiç olmazsa kaygılarıyla yüzleşmeden ufka doğru ilerlerken öldüğünü düşünüp teselli buldum. kaç insan eksilmeden ölebilir ki şu dünyada?