kundalini yoga

• hocanın önemine katılıyorum ama bu her şey için geçerli.
  ben kundaliniye başlamaya karar verince üç dört seçenek çıktı karşıma. bunların ortak özellikleri, sürekli ama sürekli gülümsüyor olmaları, ki son derece plastik duruyor, ve hep beyaz giymeleri.
  bunların arasından ders programı en cazip olanı seçip seanslara katılmaya başladım. böylelikle uzun zamandır katıldığım zeynep aksoy'un canlı derslerinde de zaman zaman kundalini çalışmaları yaptığımızı fark etmiş oldum. bu isimde bir ders olmuyor ancak nefes ve çakra çalışmaları orada da aynı şekilde yapılıyor.
  dolayısıyla bir kıyaslama şansım oldu.
  şimdiki beyaz giysili hatunun sürekli beyaz ışıklardan, şefkat alıp vermekten, koruma kalkanı oluşturmaktan, kötü enerji savuşturmaktan falan bahsetmesi beni çok itiyor.
  zeynep'in bizi, aşırı spritüellik sosuna bulamaya çalışmadan, doğal ve daha samimi bir şekilde çalıştırdığına kanaat getirdim.
  her yoga hocası olanın da kendini terapist zannetmesinden yıldım. şu hareketi yapınca şu hisleriniz çözülecek, dünyaya şefkat verirseniz böyle olacak bilmemne.
  lan bi dur ben kendim faydalanırım eğer bir şey alacaksam o pratikten.
  iki seansta hayatlarının değiştiğini zanneden yogacı teyzelerden çok etkilenip gerçekten kendilerini uçuk bir şey yapıyor zannetmelerinden kaynaklanıyor sanırım. hemen dudak uçuklatıcı deneyimler yaşatma kaygısı var, ya da böyle konuşunca insanları öyle bir atmosferde öyle bir düzlemde olduklarına inandırmış oluyorlar, insanlar da gerçekten bir şey hissetmese bile öyleymiş gibi yaparak bir şeylere ulaşmaya çalışıyor.
  ben ilk kundalini meditasyonumda ağladım mesela, çözülme yaşadım bir konuda. ama öyle bir beklentim olmadan, buna kendimi hazırlamadan oturdum, kendiliğinden beni oraya sürükledi. bir yönlendiricinin bana vay içimizdeki ışığı sevgiyle dışarı aktarıyoruz vay frekansımızı yükseltiyoruz demesiyle olmaz hatta olumsuz etki yapar.
  kundalini yoga hocalarını daha rahat olmaya, çabasızlığa davet ediyorum.