maria missakian

• kaptanın aşık olduğu ermeni mülteci kızı.
  
  kızın ailesi, anadolu'dan göç ettirilince uyduruk bir pasaportla fransa yolunu tutmuş. kaptan anlattıkça anadolu'yu kız merak etmiş. ailesinin geldiği topraklar ama hiç hatırlamıyor, bilmiyor. vizesinin süresi dolunca kaptan mecbur türkiye'ye dönüyor. dönerken de söz veriyor, seni getirmenin bir yolunu bulacağım diye. ermeni tüccarlar odası gibi bir yere gidip benim bu kızı getirmem lazım, diyor. evlenecek misin sen bu kızla, diye sorunca gerekirse evlenirim, diyor. gönderiyorlar kaptanı. belli bir süre sonra çağırıp kötü haberi veriyorlar. önceden çok denedik olmadı, sınırdan girdiği gibi tutuklanır, diyorlar. yanlarından ayrılırken kaptan, konsolosluktan çıkınca şiir dökülmeye başlıyor:
  
  yüksek kaldırımda bir akşam maria missakianı düşündüm...
  
  hikâyesini bilince şiir anlam kazanıyor. hikâyeyi "nam-ı diğer kaptan attila ilhan'ı dinledim" adlı kitapta okumuştum. oradan okusaydınız duyguyu daha net hissederdiniz tabii ki. kaptanın kendi sesinden okunmuş halini de bırakalım buraya.