o an

• o an...tüm hayallere yaklaşan bir adımdı..sanki yüzyıllardır beklenen, yağmurun getirdiği, damlaların birer birer saçlarımdan ve yüzümden aktığı an..kim bilebilirdi? o yaklaşan an, ümitten uzaklaşmanın da ilk anıydı..yıldızlar parlamaya başladı birden, güneş açtı gece vakti..sanki bir dev uyanmıştı derinlerde...kocaman bir güneş gece tepede parlıyordu ve her yer ıslaktı..belki ondandır kelimlerin şeker gibi eriyip gitmeleri bir sonraki o anda..düz yolların, dağlara çıkmaya başladığı o virajlı yollara dönüşlerde, ordaki bir dönemeçte kaybolduk..koca dev yoruldu, gece çıkan güneş gündüzü unutur oldu..kader mi? yine yağmurlu bir havada şeker pembesi düşler çamura düştü..tüm hayallerin bitirileceği o an gelmişti işte..son an.
  
  edit: ah canım, ne için yazmıştın acaba bunu o zaman, yerim^*.