six degrees of inner turbulence

• eger muzik dedigimiz sey melodi + mimari den olusuyorsa, artik dt' nin birincisini yavas yavas kaybetmeye basladigini gosteren album. basliginin altina en az ovgu dosenmis dt albumu oldugundan anlamak ve artik gercegi de yavas yavas kabullenmek lazim. nerede awake, nerede images and words, nerede a change of seasons seklindeki ifadeleri dt fanlarindan gelecek donemde daha sik duymaya baslayacagiz. netekim dt' nin slow sarki yapabilme kabiliyetini kaybettigi scenes from a memory' de de belli olmaya baslamisti. yine de haklarini yemeyelim 2. cd albumun namusunu kurtariyor; yeteri kadar dinlenildigi taktirde.
  
  bu arada bu album mike portnoy' un bear tracks studyolarindan yaptigi real player kaydinda da belirtildigi gibi: metallica - master of puppets, pantera - vulgar display of power, bazi radiohead albumleri gibi calismalardan onemli derecede etkilenmis. ama maalesef fanlarin dt' de gercekten fantastik bulduklari yonleri gozden kacirilmis.
  
  e ne dinleyecegiz peki diyenler icin: (bkz: jordan rudess) (bkz: solo albumleri)