kaynakça

• “bir kitabı sayfa düzenine bakarak değerlendirmek, az dipnotun “kültür” çok dipnotun ise “uzmanlık” olduğunu sanmak, yapıtın içeriğini göz ardı etmek ya da bir yargının değerini, pek alışık olmadığımız gerçeklikleri ifade ediyor diye yadsımak...
  
  bütün bunları bütün kültürler için kısır, tehlikeli tavırlar olarak görüyoruz. okuyucudan ne sizin sözünüze inanmasını ne de yetkin olmadığı bir alanda sizi sansürlemeye kalkmasını isteyebilirsiniz. ancak okur hiç olmazsa sizin sunduğunuz kanıtlar zincirini dikkate alsın, halkaların nasıl eklemlendiğini izlesin istersiniz. laponları konu alan bir kitabın ulaştığı sonuçları değerlendirmek için kuzey uygarlıkları “uzmanı” olmaya gerek yoktur; çünkü yazar bu sonuçlara yapıtında sergilediği bir dizi belgeyle ulaşmıştır, dolayısıyla yazarın yargısının doğru olup olmadığını anlayabilirsiniz.
  
  gerçi yazar öne sürdüğü savı destekleyecek belgeleri koyup aynı sava zarar verecek olanları bir yana bırakabilir, doğrudur. ama eğer bu konuda yetkinleşmiş değilseniz genel sorun hakkında fikrinizi soran olmayacak, yalnızca kitabını okuduğunuz yazarın sunduğu çözüm hakkında düşünmeniz istenecektir. eğer “zihni sağlam” biriyseniz bir yazarın sergilediği yöntemi, tutarlılığı değerlendirmek kolaydır; hatta alışık olmadığınız bir konudan söz etse bile...”
  — mircea eliade