yaşar miraç

• kendisiyle nasıl tanıştım? yıllar önce birisine bir şiirini güzel bir kartın üzerine yazıp tam verecekken, görünmez bir peri sağolsun beni uyandırdı. meğer bu kişi beni asıl sevdiği kıza hava atmak için seçmemiş mi? resmen pis bir oyuna kurban gitmişim. 'a aaa, cık cık cık, boyun posun devrilsin e mii!!" derdi sevgili merhum adile naşitim.
  yoook yok, boy pos aaz, az. "has sevgili bulamayasın bir ömür boyu" demiştim ben de.
  
  neyse, uzun lafın kısası, ne oldu o şiir?
  kartı ve şiiri tabii vermedim, sokrates hakkında bir kitabın arasına koymuştum. yıllar sonra o kitabı tekrar karıştırdığımda arasından düşüverdi. eğildim aldım yerden. bu tür saniyelerin müthiş bir zamanda geri yolculuk etkisi var. aynı zerdeçala karabiber eklendiğinde etkisini ikiye katladığı gibi. "tertemizsin be şiir' demiştim, mutlaka bir gün hakedene verilecekti, çünkü en sevdiğim ve inandığım bir şiiriydi yaşar ustanın ve gerçekten hak edenindi.
  
  yakın zamanda bu şiiri birisine verdim...ve yüreğimden tüm hücrelerime kadar hissettiğim bir şiir geldi, kalemim yazdı, o yeni şiirde kendisine vardı.
  
  ne demiş büyükler, sabreden derviş muradına ermiş. düşce gerçekleşiyor mu?.^***
  
  yaşar miraç güzeldir, şiirler mucizedir, sevelim.