wynton marsalis

• söyleşisi ve konserine katıldım.söyleşide hemen hemen herkes trompetçiydi.trompetçilerin hepsinin onun anlatacağı teknik bilgiler için can atmasına rağmen nasıl oluyorsa sanki türkiyede trompet öğretimi üstdüzeydeymiş gibi saçma politik ve boş konuşmaları dinlemeyi ve bu gereksiz sohbeti devam ettirmeyi sürdürdüler anlamadım.onunla caz hakkında konuşmaktansa önce memelekette cazın nerede olduğunu cazın ne gibi birşey olduğunu,kimdir len bu cazı yapıyorum diyen,bana göre de şu şöyledir diyecek,bu gibi şeyleri bilecek duzeye gelmek gerekir.sonra iki kelam konuşursun.vbu mantıkla hep yüzeysel yaşadıkça zaten bırak trompetçileri her alandaki türk vatandaşları egolarını bir gün alıp bir yerine sokup gezmek zorunda kalacak.kimbilir belki de dün marsalis sadece bir zümreye bunu yapmıştır.konserin ise dünden beri etkisinden çıkamadım.gercekten sound ayarlarının kötü olmasına rağmen bu işi sapına kadar yaptıklarını ispatladılar.marsalis'in farkı ilk solodan belli oldu.unutulmaz bir ton vardı.baladlar çok hoştu.imer demirer i bir parçada eşlik ederken görmek güzel olurdu.hem ona hem ortama ayrı bir güzellik katardı.13/8 lik çaldıkları parçada izleyicilerin alkış tutamaması kötüydü.hoş gerçi onlar bizim mantıktan ayrı bir tartımda alkışla ritm tuttular.ama ona rağmen müzisyen takımı olayı ritmi algılamak için hayli kasıldı tutturan yok denecek kadar azdı.