kolları bağlı odysseus

• bu şiirin sonundaki "sağ salim geçtim kendimi" her insanın hayatının bir noktasında söyleyebilmesini umduğum bir cümledir. herkesin çıktığı bir içsel yolculuk, bu yolculukta da kendi bilinmezleri vardır. ve bununla başa çıkma biçimleri her zaman anday'ınki kadar cesaret içermez. bazen gemiciler gibi kulaklarını tıkamayı seçebilir insan. bazense sirenleri dinlemeyi seçer, ancak büyülerine kapılıp yitip gitmek pahasınadır bu arzularıyla yüzleşip, yüzleştiği şeyi kaldıramama durumu.. bazı insanlarsa bilinmezleriyle / arzularıyla doğrudan yüzleşmeyi tercih eder ve bu sırada kendi sınırlarına da vakıf olur, - sonuçta her yolculuk aslında bir sınırlarını belirleme durumudur der bülent somay - ki bu insan hayatında çok önemli bir andır.
  
  arzu hissini doyurmak, ya da onu yenmek değil, ama o arzuya sahip olduğunu kabullenmektir kendini geçmek, sınırlılığının farkında olarak.. işte o zaman rahatça kurabilir insan o cümleyi.. sağ salim geçtim kendimi...