2 entry daha
  • caz tarihinin, birçoklarına göre -ki kendimi de bu listeye dahil ederim- en muhteşem albümü kind of blue'nun hayatta olan son üyesiydi. uzun yıllar boyunca da kendisini böyle anmıştık. carlos santana, zamanında stüdyoya bu kadar az şeyle girip bundan bir sonsuzluk yaratmak diye tariflemişti bu çalışmayı.
    kadrosunda miles davis, john coltrane, cannonball adderley, bill evans, wynton kelly, paul chambers ve jimmy cobb olan bir albüm için aslında "az" kelimesi pek de uygun sayılmazdı; ama santana'da bunu kastetmiyordu.
    yukarıda adı geçen abilerin yanında biraz daha farklı bir yerdeydi cobb. belki daha az gösterişliydi -ki kıyaslandığınız kişiler davis, coltrane, evans ve cannonball olunca- bu da normaldi. ama geriye dönüp bakınca, onun 59'dan günümüze hala bizimle olması, bir cazseverin en büyük tesellilerinden biriydi.
    2020 caz tarihi açısından da çok üzücü bir yıl oldu. wallace roney ile başlayıp, lee konitz başta olmak üzere bir sürü büyüğümüzü alıp götürdü.

    jimmy cobb, 20 ocak 1929 doğumlu abd'li caz davulcusu. caz tarihinde bir araya gelmediği bir usta bulunmayan, davulunun gür sesine rağmen bu müziğin sessiz kahramanı. 24 mayıs 2020'de aramızdan ayrılan efsane kind of blue kayıtlarının son üyesi. so what'ın alternatif versiyonları, artık daha güzel bir yerde çalınıyor olabilir... kadro tamamlandı.
hesabın var mı? giriş yap